16 stycznia paulini obchodzą Święto Królowej Pustelników, zatwierdzone przez Stolicę Apostolską, jako wyraz wdzięczności za opiekę Maryi nad Zakonem paulińskim. W święto Królowej Pustelników wspólnota paulińska ponawia Akt Zawierzenia Zakonu Maryi. Uroczystość ku czci św. Pawła tzw. "zewnętrzna", czyli z licznym udziałem wiernych, duchowieństwa i konfratrów, obchodzona jest w kościołach paulińskich w pierwszą niedzielę po 15 stycznia (w tym roku wypada 17 stycznia).

   Według najstarszego przekazu, pochodzącego od św. Hieronima z IV wieku, św. Paweł urodził się w Tebach (Egipt) ok. 228 roku w zamożnej rodzinie. Od dzieciństwa wychowywany w duchu chrześcijańskim, mając 20 lat uciekł na pustynię, aby uniknąć prześladowania, które wybuchło za czasów cesarza Decjusza (249-251). Po dwóch latach, gdy chciał powrócić do domu, szwagier pragnący odziedziczyć cały majątek zagroził mu oskarżeniem. Obawiając się uwięzienia, Paweł ponownie udał się na pustynię, tym razem już na zawsze. Spędził w samotności 90 lat, prowadząc życie wypełnione modlitwą i surowymi pokutami. Jak mówi legenda, każdego dnia kruk przynosił mu pół bochenka chleba, a kiedy Pawła odwiedził Antoni pustelnik, wówczas kruk przyniósł cały bochenek. Św. Paweł zmarł mając 113 lat. Legenda głosi, że gdy jego przyjaciel Antoni martwił się, jak poradzi sobie z wykopaniem grobu, miały przybiec dwa lwy, które to uczyniły.

   Kiedy w połowie XIII w. na Węgrzech powstawał nowy zakon, do którego w początkach wstępowali różni pustelnicy, jako patriarchę obrano właśnie św. Pawła Pustelnika. Stąd powstała nazwa Zakonu Braci Św. Pawła I Pustelnika. Św. Paweł stał się wzorem dla ludzi, dla których kontemplacja Boga jest źródłem szczęścia i świadectwem wiary. Św. Paweł znalazł tak wielu naśladowców, że pustynie Afryki i zachodniej Azji nie mogły ich pomieścić. Przyczynił się więc do rozwoju życia eremickiego i pustelniczego w basenie Morza Śródziemnego. Zakonna dewiza "contemplare et contemplata aliis tradere" - kontemplować i przekazywać to innym - jest do dzisiaj aktualna w Zakonie Paulinów.

   Relikwie pustelnika odnaleziono w XII wieku i przeniesiono do Konstantynopola. Podczas wojen krzyżowych o odzyskanie Ziemi Świętej zostały zabrane i przewiezione do Wenecji, a następnie do Budapesztu. Spłonęły one doszczętnie w czasie najazdu tureckiego w 1526 r.

   Uroczystość ku czci św. Pawła I Pustelnika poprzedzona jest nabożeństwem zwanym Pawełkami. W czasie ceremonii nowennowych celebrans w otoczeniu asysty i ministrantów po okadzeniu relikwii św. Pawła, wystawionych na ołtarzu intonuje jeden z dwóch hymnów opowiadających o prześladowaniu chrześcijan i życiu św. Pawła na pustyni. Hymny śpiewają na przemian zakonnicy i wierni przy akompaniamencie organów. Każdego dnia zakończeniem nabożeństwa "Pawełek" jest akt czci - ucałowanie przez paulinów i wiernych relikwii Św. Pawła Pustelnika.

   W wigilię "wewnętrznej" (tzn. obchodzonej we wspólnotach paulińskich) uroczystości św. Pawła, paulini zachowują post ścisły bez nabiału oraz mają tzw. dzień skupienia. Przygotowują się w ten sposób do obchodów święta swego patrona, przypadających 15 stycznia.

   W uroczystość św. Pawła odprawiane są tradycyjnie "Pawełki" połączone z błogosławieniem dzieci. Od najdawniejszych lat nabożeństwo to gromadzi wiele młodych małżeństw z dziećmi. Święty Pustelnik z Egiptu uważany jest bowiem za patrona i opiekuna matek spodziewających się rozwiązania lub pragnących mieć potomstwo. Św. Paweł jest także patronem dzieci, więc młodzi rodzice przyprowadzają w tym dniu swoje pociechy z prośbą o błogosławieństwo.  Najmłodsi otrzymują przygotowane przez paulinów upominki w postaci obrazków, słodyczy i owoców pustyni - daktyli i fig. Paulini odprawiają w tym dniu uroczystą wspólnotową Mszę św.

   W tym roku, w naszej parafii paulińskie uroczystości zakonne połączone będą z poświęceniem odnowionego głównego ołtarza oraz z umieszczeniem w Kaplicy Matki Bożej relikwi I-go stopnia św. Faustyny Kowalskiej.

Serdecznie zapraszamy na Uroczystą Mszę Św. 17-go stycznia na godzinę 11⁰⁰