Święcenia kapłańskie w stopniu prezbiteratu przyjęło w sobotę, 25 maja pięciu diakonów Zakonu Paulinów:

br. diakon Grzegorz Oskwarek
br. diakon Łukasz Kręgiel
br. diakon Łukasz Flader
br. diakon Bartłomiej Maziarka
br. diakon Andrzej Błasik

Nowych kapłanów podczas Mszy św. o godz. 10.00 w jasnogórskiej bazylice wyświęcił abp Wacław Depo, metropolita częstochowski.

Zgromadzonych powitał o. Michał Lukoszek, rektor WSD Ojców Paulinów na Skałce i przeor klasztoru. Mówił: „Gromadzimy się dzisiaj w jasnogórskiej bazylice, aby w bliskości Maryi, szczególnie obecnej w tym świętym miejscu uczestniczyć w uroczystej Liturgii, w czasie której pięciu paulińskich diakonów przyjmie sakrament święceń w stopniu prezbiteratu. Radość ta łączy się z wielką nadzieją, z jaką cały Kościół i Zakon Paulinów spogląda na tych naszych braci, zostaną bowiem posłani na wielkie żniwo Pańskie, jako ci robotnicy, których sam Pan zechciał powołać, będą głosić Ewangelię i sprawować sakramenty święte jako szafarze łaski Bożej. Chciejmy otoczyć ich dzisiaj naszą modlitwą, aby nie ustali pośród trudów i przeciwności, jakie napotkają w swojej pracy, ale by sam Pan nasz Jezus Chrystus był zawsze ich ostoją i pociechą”.

„Podstawowym zadaniem kapłana jest stawać przed Bogiem i okazywać posłuszeństwo wiary wobec Boga, który się objawia i ukazuje prawdy i drogi prowadzące do zbawienia siebie i innych. Stać przed Bogiem w imieniu innych oznacza być czujnym, a zarazem wiernym temu, co się słyszy z ust Boga. Kapłan, człowiek stojący przed Bogiem musi być czujny, gdy narastają siły kłamstwa i zorganizowanej manipulacji środków masowego przekazu, musi czuwać, żeby świat był wrażliwy na Boga – mówił w homilii abp Wacław Depo – W wypadku kapłana Chrystusowego umysł i słowo muszą się zgadzać z życiem, dlatego Drogi Bracie Diakonie, za chwilę prezbiterze, nie wypuszczaj nigdy świętej księgi Ewangelii z twoich rąk, naucz się stawać z Nią przed Bogiem, żebyś wiedział, czego nauczać, jak postępować, i jak zobowiązywać innych”.

„Drodzy neoprezbiterzy, was pięciu, z odwagą odtwarzajcie przez swoją posługę, pięć ran Chrystusa, Zbawiciela Świata, uczcie ludzi odwagi, sami też nie lękajcie się, bo Pan jest z wami, tego wam dziś życzymy – mówił o. Izydor Matuszewski na zakończenie Mszy św. – Rodzice, rodzeństwo, bliscy nie wypuszczajcie swoich dzieci, znajomych, bliskich, ze swoich rąk, ze swoich kolan, oni bardziej niż w czasie formacji seminaryjnej będą potrzebować waszej modlitwy, waszego wstawiennictwa, waszych wzniesionych rąk”.

W uroczystej Eucharystii uczestniczyli m.in.: bp Stanisław Dziuba, biskup diecezji Umzimkulu w Republice Południowej Afryki; o. Michał Lukoszek, rektor WSD Ojców Paulinów na Skałce i przeor klasztoru; o. Izydor Matuszewski, generał Zakonu Paulinów; o. Arnold Chrapkowski, wikariusz generalny Zakonu Paulinów; o. Zachariasz Jabłoński, definitor generalny, o. Piotr Polek, definitor generalny, o. Roman Majewski, przeor Jasnej Góry; o. Jan Bednarz, administrator generalny, byli generałowie Zakonu Paulinów: o. Jan Nalaskowski, o. Stanisław Turek, o. Józef Płatek. Na uroczystość przybyli także: kapłani, księża proboszczowie z rodzinnych parafii nowo wyświęconych kapłanów, siostry zakonne, rodzice, rodzeństwo, krewni, przyjaciele oraz bracia klerycy wszystkich roczników z WSD na Skałce.

W liturgii Sakramentu Święceń Kapłańskich neoprezbiterzy przyjęli postawę leżenia krzyżem. To znak głębokiej modlitwy i uniżenia wobec Boga. Kolejnym obrzędem było nałożenie na wyświęcanych rąk przez biskupa oraz całe kolegium prezbiterów, co oznacza włączenie nowych kapłanów do swego grona. Zewnętrznym symbolem przyjęcia i wypełniania posługi kapłańskiej przez nowo wyświęconych jest stuła i ornat. Szaty te otrzymali neoprezbiterzy z rąk starszych w kapłaństwie współbraci.

Biskup odzianym w liturgiczne szaty nowo wyświęconym namaścił ręce krzyżmem świętym. Namaszczenie rąk oznacza błogosławieństwo, wyraz uznania przez Boga oraz udzielenie darów Ducha Świętego do składania ofiary. Ostatnim obrzędem było podanie kapłanom przez konsekrującego biskupa pateny z chlebem i kielicha z winem, jako symbolów życia i pracy rąk ludzkich.

„Kiedy byłem w liceum to odczułem to powołanie do kapłaństwa, wtedy jeszcze nie wiedziałem gdzie, i na pieszej pielgrzymce góralskiej poznałem Zakon Paulinów i tak zrodziło się to powołanie, żeby wstąpić do paulinów. W 2006 r. wstąpiłem do zakonu, odbyłem nowicjat, odbyłem studia. W zeszłym roku złożyłem śluby wieczyste i dzisiaj cieszę się, że moja droga osiąga pewien cel, to nie jest co prawda końcowy cel, bo jest to początek nowej drogi kapłańskiej, ale bardzo się z tego cieszę i bardzo dziękuje Panu Bogu, że dał mi dojść do tego” - opowiada o swoim powołaniu br. diakon Grzegorz Oskwarek.

„Dzisiaj jest to dla mnie najważniejszy dzień w życiu, od tego dnia bardzo wiele się zmieni, za łaską Pana Boga będę sprawował Najświętszą Ofiarę. Jest to niesamowity dar od Pana Boga dany darmo, wielka łaska - mówił br. diakon Bartłomiej Maziarka – Proszę o modlitwę za mnie, za moich współbraci, żebyśmy byli świętymi kapłanami, sługami Jezusa Chrystusa zawsze, aż do końca naszych dni”.

Tuż po Mszy św. neoprezbiterzy odebrali dekrety z rąk generała Zakonu Paulinów, delegujące ich na pierwsze placówki paulińskie w kraju i za granicą.

*
Formacja kapłanów trwa w Zakonie Paulinów 7 lat. Po wstąpieniu do Zakonu kandydaci na przyszłych ojców paulinów rozpoczynają najpierw prenowicjat w Krakowie na Skałce. Po nim rozpoczyna się roczny nowicjat w Żarkach - Leśniowie k. Częstochowy. Uwieńczony jest on pierwszymi ślubami zakonnymi, po których następuje 6-letni okres formacji duchowej i studiów filozoficzno-teologicznych w Wyższym Seminarium Duchownym na Skałce w Krakowie. Jest to czas przygotowujący ich do pracy duszpasterskiej. Po piątym roku składają śluby wieczyste i przyjmują święcenia diakonatu. Po szóstym roku - stosownie do woli Kościoła - przyjmują święcenia kapłańskie.

o. Stanisław Tomoń
BPJG/ mś
2013-05-25, sobota, godz. 12.45

Art. ze str. jasnagora.com