Straż Honorowa Serca Jezusowego została założona 13 marca 1863 r. przez wizytkę, siostrę Marię od Najświętszego Serca Jezusa w Klasztorze Nawiedzenia w Bourg-en-Bresse we Francji. Jako bractwo zostało zatwierdzone na prawie diecezjalnym, a na mocy papieskiego Breve z 26 listopada 1879 r. stało się Arcybractwem. Od tej pory datuje się szybki jej rozwój na całym świecie. Rodzina członków Straży Honorowej jest bardzo liczna. Swoim zasięgiem obejmuje ponad 40 krajów na różnych kontynentach. W Polsce Bractwo Straży Honorowej NSPJ jako stowarzyszenie rozprzestrzeniło się dzięki Siostrom Wizytkom. 1869 bractwo Straży Honorowej zostało kanonicznie zatwierdzone w Krakowie, w kościele sióstr Nawiedzenia Najświętszej Maryi Panny (Wizytek) przez księdza biskupa Antoniego Gałeckiego, administratora diecezji Krakowskiej. Po usilnych staraniach podniesione zostało do godności Arcybractwa dla całej Polski przez Stolicę świętą dekretem Wizytatora Apostolskiego w Warszawie, ks. Achilesa Ratti, w dniu 19 stycznia 1919 roku.

Inicjatorką Straży Honorowej Serca Jezusowego była Wizytka - s. Maria od Najświętszego Serca. Jako duchowa córka św. Franciszka Salezego, intuicyjnie wyczuła, że właśnie nabożeństwo do Najświętszego Serca może posłużyć za podstawę duchowości dostępnej dla wszystkich.

Siostra Maria od Najświętszego Serca miała gorące nabożeństwo do Boskiego Serca Pana Jezusa i z niego zaczerpnęła myśl, aby codziennie każdy stowarzyszony odprawił jedną godzinę straży, w czasie której nie zmieniając nic w zwykłych zajęciach, będzie łączył się myślą z ofiarą jaką Chrystus składał na krzyżu za zbawienie świata.

Każdy według swojego stanu i zawodu - jak mówił św. Założyciel - mógłby żyć tym nabożeństwem w duchu pokuty i wynagrodzenia dla większej chwały Bożej, spełniając obowiązki swojego stanu. Kto zatem zdecydowałby się przystąpić do Straży Honorowej, mógłby swoje codzienne życie prowadzić w zjednoczeniu z Chrystusem, z Jego eucharystyczną Ofiarą.