Rzeczywistość posoborowa wzywa wszystkich ludzi do jedności, do jak najpełniejszego uczestnictwa w życiu Kościoła, do słuchania Słowa Bożego i głoszenia Dobrej Nowiny słowem i czynem.

      Proszę nie tylko za nimi, ale i za tymi, którzy dzięki ich słowu uwierzą we Mnie. Proszę aby wszyscy stanowili jedno. Ojcze niech będą jedno z Nami jak, Ty jesteś we Mnie , a ja w Tobie. Niech stanowią jedno, aby świat uwierzył, że Ty mnie posłałeś. (J 17, 20-21).

      Rzeczywistość posoborowa wzywa wszystkich ludzi do jedności, do jak najpełniejszego uczestnictwa w życiu Kościoła, do słuchania Słowa Bożego i głoszenia Dobrej Nowiny słowem i czynem. Jedną z form odpowiedzi na to wezwanie jest powstała w Hiszpanii droga neokatechumenalna, realizująca go w życiu niewielkich wspólnot, przechodzących wieloletnią, etapową formację, pokazującą obecność Chrystusa i dzieła Bożej Miłości w życiu każdego człowieka.

      W parafii Ducha Świętego w Wieruszowie Droga zaistniała w roku 2003, na zaproszenie o. przeora Stanisława Knapka. Dzięki katechezom głoszonym w czasie adwentu tego roku przez katechistów z Kalisza, powstała wspólnota licząca około czterdzieści osób: małżeństw, osób samotnych, sióstr zakonnych i młodych. Prezbiterami wspólnoty zostają o. Ireneusz Wybraniak i o. Ireneusz Pyłka.

      W lipcu 2005 roku nowym przeorem w Wieruszowie został o. Piotr Jagiełło, dobrze rozumiejący wartość Drogi w parafii. Jeszcze w tym samym roku odbyły się kolejne katechezy, dzięki którym zawiązała się druga wspólnota, powiększona o kilka osób na początku roku 2007. Jej prezbiterem jest ojciec przeor. Po zmianach personalnych w konwencie wieruszowskim, nowymi prezbiterami wspólnot zostali: o. Andrzej Grad i o. Piotr Łoza.

      Neokatechumeni, ucząc się wiary opartej na trójnogu Słowa, liturgii i wspólnoty oraz dając znaki miłości i jedności, pragną w pełni realizować powołanie Chrystusa Wy jesteście solą ziemi, wy jesteście światłem świata. (Mt 5, 13-15). Aby odkryć prawdę o własnej grzeszności i zobaczyć niezmierzoną miłość Boga objawiającą się w faktach własnego życia, spotykają się co tydzień na celebrowaniu Liturgii Słowa (I wspólnota w środy, II we wtorki). Kulminacyjnym punktem tygodnia jest wspólnie celebrowana Eucharystia w sobotę wieczorem, po I nieszporach.

      Bracia ze wspólnot starają się czynnie włączać w życie parafii, poprzez pomoc prezbiterom w ich misji, angażowanie się w uroczystości parafialne (np. przygotowując czuwanie na Zesłanie Ducha Św., ożywiając liturgię w kościele) oraz w sprawach bardziej prozaicznych (malowanie salki, pomoc w pracach przy kościelnych...).