Choć ważne jest rozumienie liturgii oraz dokładne wypełnianie powierzonych nam funkcji, to jednak najważniejsze jest nasze indywidualne przygotowanie do przeżycia liturgii, na które składa się nasz strój, punktualne przybycie do kościoła, a nade wszystko nasza indywidualna modlitwa. Tym razem zajmiemy się tą ostatnią.

Kiedy wchodzicie do zakrystii, możecie zobaczyć stojący w niej klęcznik. Korzystają z niego najczęściej kapłani. Klęcząc na nim, przez modlitwę przygotowują się do sprawowania świętych czynności. W ten sposób dziękują też Bogu za to, że kolejny raz mogli stanąć przy ołtarzu. Modląc się, korzystają najczęściej ze zbioru modlitw, który znajduje się obok takiego klęcznika. Ta pobożna praktyka nie jest zarezerwowana jednak tylko dla księży. Wręcz przeciwnie. Jest ona polecana wszystkim, którzy przychodzą, aby uczestniczyć w liturgii. Jako ministranci z pewnością odmawiacie modlitwę przed i po służeniu. Powszechnie znane są następujące:

 

Przed służeniem

Oto za chwilę przystąpię do Ołtarza Bożego, do Boga, który rozwesela młodość moją. Do świętej przystępuję służby. Chcę ją dobrze pełnić. Proszę Cię Panie Jezu o łaskę skupienia, by myśli moje były przy Tobie, by oczy moje były zwrócone na ołtarz, a serce moje oddane tylko Tobie. Amen.

 

Po służeniu

Boże, którego dobroć powołała mnie do Twojej służby, spraw, bym uświęcony uczestnictwem w Twych tajemnicach przez dzień dzisiejszy i całe me życie szedł tylko drogą zbawienia. Przez Chrystusa Pana naszego. Amen

 

Przypomnienie o spotkaniu z Bogiem

Czy zastanawialiście się, dlaczego wasi księża opiekunowie, animatorzy przypominają wam o modlitwie przed i po służeniu? Na to pytanie można by odpowiedzieć, posługując się znanym porzekadłem mówiącym, że modlitwa nie pozwala człowiekowi zapomnieć o Panu Bogu. Rozważając jednak treść cytowanej modlitwy, uświadamiamy sobie, że zbliżając się do ołtarza, zbliżamy się do samego Boga. Nasze uczestnictwo w liturgii jest spotkaniem z Bogiem - źródłem prawdziwej miłości i radości! Nasze wyciszenie przed Mszą Świętą oraz nasza modlitwa mają nam zatem pomóc w przypomnieniu i uświadomieniu sobie tej fundamentalnej prawdy, która nadaje sens naszej służbie ministranckiej. 

 

Prośba o skupienie

Uświadomiwszy sobie to, że za chwilę wszyscy razem staniemy w obecności Boga, pragniemy ten święty czas jak najlepiej przeżyć. Dlatego też modląc się, prosimy Pana Jezusa o to, co dla nas będzie najważniejsze - o skupienie. Wiemy dobrze, jak trudno jest się nam skupić podczas lekcji w szkole, kiedy słyszymy i widzimy nauczyciela, który nas naucza. Podczas Mszy Świętej Pan Jezus jest razem z nami, lecz pod osłoną sakramentalnych znaków. Dlatego usłyszenie i dostrzeżenie Go wymaga od nas wysiłku. Wiemy, że po ludzku jest to trudne, dlatego prosimy Jezusa o łaskę skupienia, która umożliwi nam koncentrację naszych myśli, spojrzeń i serc na tym, co najważniejsze - na wspólnym z Nim uwielbieniu Boga Ojca.

 

Krótka refleksja nad treścią modlitwy przed służeniem pozwala nam zrozumieć, jak ważne jest nasze osobiste przygotowanie się do świętej służby. Brak takiego przygotowania może spowodować to, że nasz udział w liturgii ograniczymy tylko do jakości spełnianych funkcji, pozostając duchem daleko poza kościołem.

 

Podziękowanie za dary

Tak samo ważną, jak modlitwa przed służeniem, jest modlitwa po służeniu. Ponieważ z każdego spotkania z Bogiem wychodzimy obdarowani Jego łaską, posileni Słowem Bożym i Najświętszym Sakramentem, wypada, abyśmy w osobistej rozmowie podziękowali Bogu za te wielkie dary. Modlitwa cytowana powyżej zawiera owo dziękczynienie. Odmawiając ją, dziękujemy Bogu za łaskę wybrania i powołania do bycia dzieckiem Bożym, do bycia członkiem Kościoła oraz grupy ministranckiej. Dziękujemy także Bogu za uświęcenie, czyli obdarowanie tak wieloma darami, które miało miejsce podczas świętej służby. Modląc się tą modlitwą, wyrażamy jednocześnie prośbę. Pragniemy bowiem, aby nasz udział w świętych tajemnicach miał wpływ na cały nasz dzień oraz całe nasze życie. Będąc obdarowani przez Boga, pragniemy bowiem dzielić się otrzymanymi darami z naszymi bliźnimi.

 

Wspólnie, ale i indywidualnie

Czytając uważnie modlitwy odmawiane przez ministrantów przed i po Mszy Świętej, mogliśmy odpowiedzieć sobie na pytanie, czy taka modlitwa jest rzeczywiście potrzebna i co winna ona wyrażać. Cytowane powyżej modlitwy są używane przez ministrantów i lektorów w mojej archidiecezji. Wiem, że istnieją też inne. Wszystkie wyrażają nasze pragnienie odkrycia Boga i służenia mu podczas świętej liturgii, jak również naszą wdzięczność i pragnienie życia otrzymanymi darami w ciągu całego naszego życia.

 

Modlitwy te odmawiacie zwykle wspólnie tuż przed rozpoczęciem i tuż po zakończeniu liturgii. Jest to piękna praktyka, którą należy kontynuować. Mam jednak dla was pewną propozycję. Spróbujcie takie przygotowanie i dziękczynienie odprawiać także indywidualnie. Przyjdźcie trochę wcześniej do kościoła i uklęknijcie przed Najświętszym Sakramentem. W cichej modlitwie przygotujcie się do uczestniczenia w świętych tajemnicach. Podobnie po Mszy Świętej. W osobistej modlitwie podziękujcie Panu Bogu za wasze w niej uczestnictwo i za wszelkie dobro. Niech taka modlitwa towarzyszy waszej służbie!

 

Wszystkie ministranckie modlitwy wyrażają nasze pragnienie odkrycia Boga i służenia mu podczas świętej liturgii, jak też naszą wdzięczność i pragnienie życia otrzymanymi darami w ciągu całego życia

Przykłady modlitw znajdziecie m.in. na stronie misnistranci. sandomierz