ZAGROŻENIA DUCHOWE

POKORA WIARY CZY WŁADZA MAGII

     Pismo Święte o magii: "Nie znajdzie się pomiędzy tobą nikt, kto by przeprowadzał przez ogień swego syna lub córkę, uprawiał wróżby, przepowiednie i czary; nikt, kto by uprawiał zaklęcia, pytał duchów i widma, zwracał się do umarłych. Obrzydliwy jest bowiem dla Pana każdy, kto to czyni. Z powodu tych obrzydliwości wypędza ich Pan. Bóg twój, sprzed twego oblicza. Dochowasz pełnej wierności Panu, Bogu swemu. Te narody bowiem, które ty wydziedziczysz słuchały wróżbitów i wywołujących umarłych. Lecz tobie nie pozwala na to, Pan, Bóg twój"
/Pwt 18, 9-14/; oraz Łk 17, 5-6. 11-19 - prośba o wiarę.    

     Katechizm Kościoła Katolickiego ostrzega: „Należy odrzucić wszystkie formy wróżbiarstwa: odwoływanie się do Szatana lub demonów, przywoływanie zmarłych lub inne praktyki mające rzekomo odsłaniać przyszłość. Korzystanie z horoskopów, astrologia, chiromancja, wyjaśnianie przepowiedni i wróżb, posługiwanie się medium są przejawami chęci panowania nad czasem, nad historią i wreszcie nad ludźmi, a jednocześnie pragnieniem zjednania sobie ukrytych mocy. Praktyki te są sprzeczne ze czcią i szacunkiem - połączonym z miłującą bojaźnią - które należą się jedynie Bogu” /KKK 2116/.

     „Wszystkie praktyki magii lub czarów, przez które dąży się do pozyskania tajemnych sił, by posługiwać się nimi i osiągać nadnaturalną władzę nad bliźnim - nawet w celu zapewnienia mu zdrowia - są w poważnej sprzeczności z cnotą religijności. Praktyki te należy potępić tym bardziej wtedy, gdy towarzyszy im intencja uciekania się do interwencji demonów. Jest również naganne noszenie amuletów. Spirytyzm często pociąga za sobą praktyki wróżbiarskie lub magiczne" /KKK 2117/.

     Czym jest magia? Magia to taka postawa wobec sił ponadludzkich, w której człowiek jest przekonany, że przez pewne gesty czy słowa może sprawić, że te tajemne siły, będą mu posłuszne. Tak czyni właśnie Harry Potter. Wypowiada odpowiednie słowo i np. różdżka zaczyna świecić, albo inne i przeciwnik leży sparaliżowany albo zaczynają mu wychodzić ślimaki z buzi. Są też i zaklęcia mniej zabawne, takie które rzucane są na przeciwnika tylko po to, aby sprawić mu ból. Jak on to robi? No właśnie - zmusza siły natury do posłuszeństwa swoim słowom i gestom. W historii pojawiały się takie teorie, że magia i chrześcijaństwo nie wykluczają się wzajemnie, ale nawet się uzupełniają. Czy rzeczywiście połączenie magii z wiarą jest możliwe? Niestety nie ma takich możliwości: albo wiara, albo magia. Dlaczego?

     Magia jest zawsze próbą zawładnięcia siłami nadprzyrodzonymi. Kiedy rzucam zaklęcia to rozkazuje, żądam, a więc jestem władcą. Wiara natomiast jest zawsze uznaniem, że są siły większe ode mnie, nad którymi nie panuję, że nad światem jest Bóg silniejszy od wszystkiego. Dlatego wiara jest przyjęciem daru. Kiedy więc człowiek zwraca się w postawie wiary, to nie żąda ale prosi, nie rozkazuje, ale błaga, nie stoi ale klęka.
Teologia wam powie, że to Bóg jest wszechmocny, a człowiek jest kruchy i przemija. Magia natomiast jest taką postawą pychy, w której człowiek próbuje zawładnąć Bogiem. Jeżeli więc ktoś chciałby zostać magiem, a to jest to samo co zostać czarownicą albo czarownikiem, ulega pokusie bycia Bogiem. Ale jest to tylko pokusa, która nigdy się nie spełni. Takiej samej uległ dawno temu diabeł, ale wcale Bogiem się nie stał, wręcz przeciwnie, stracił radość. Pomimo, że ma jakąś tam władzę, nie umie się cieszyć. Zapamiętajcie, że oddanie się w posiadanie władzy magicznej odbiera radość a sprowadza do serca człowieka nienawiść. Ten kto uprawia magię musi zatem bardzo cierpieć.

     Jaka jest różnica między rytem liturgicznym a magicznym? Wielu ludzi, szczególnie wtedy, gdy w Kościele używano jeszcze łaciny, podchodziło do liturgii w sposób magiczny. Znane z zabaw w czarodziejów słowa „hokus pokus" są przecież wzięte z liturgii, ze słów przemienienia chleba w ciało Jezusa: „hoc est enim corpus meum". Co ci ludzie myśleli, kiedy słyszeli te niezrozumiałe dla nich słowa nie wiemy. Pewne jest zaś, że z nich powstało zaklęcie hokus pokus. Jednak między liturgią a magią jest ogromna różnica. Sakramenty są bowiem gestami wiary wykonywanymi na polecenie Jezusa, a nie gestami siły człowieka. Sakramenty są więc ważne zawsze, jeśli sprawuje je powołana do tego osoba, bez względu na to czy kapłan jest święty czy jest w stanie grzechu. Skuteczność sakramentów zależy od wiary. Nie jest to więc skuteczność magiczna. Pamiętajcie zawsze tą prostą zasadę.

ks. Jacek Nawrot

Art. ze strony kapłani.com.pl